کد مطلب:188982 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154

نامه ی نانوشته!
همچنین در آخرین دقایق عمر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حضرت قلم و دوات خواستند و فرمودند مطلبی می گویم بنگارید كه بعد از آن به بی راهه كشانده نشوید، عن ابن عباس لما اشتد بالنبی صلی الله علیه و آله و سلم وجعه قال ائتونی بكتاب أكتب لكم كتابا لاتضلوا بعده. [1] «هنگامی كه درد حضرت شدید شد؛



[ صفحه 157]



فرمود نوشت افزار آماده سازید تا چیزی بنویسم، (منظور املا مطلب و نوشتن توسط منشی است نه این كه خود حضرت بخواهد بنویسد) كه بعد از آن به بی راهه نروید».

از این نامه ها و نیز از این نامه نانوشته، این مطلب آشكار است كه نوشتن گفتار رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یك امر رایج بوده، حتی در هنگام مرگ هم حضرت درخواست می كند مكتوب از خود به یادگار بنهد، كه دست دسیسه از نوشتن آن جلوگیری می نماید! در هر صورت بیش از 180 مورد نامه از حضرت به ثبت رسیده است. چگونه می شود نوشتن چیزی از حضرت ممنوع باشد. آنگاه این همه نامه از زبان وی بنگارند؟! این نامه ها نیز گواه گویایی هستند كه احادیثی كه به حضرت نسبت داده می شود كه از من سخنی ننگارید؛ بی پایه می باشند.


[1] صحيح بخاري، ج 1، ص 39، كتاب العلم، حديث 4، طبقات، ج 2، ص 370 مكاتيب الرسول، ج 3، ص 618.